شعری برای کوروش پرستان

ما را ز کورش و کی و جم اعتبار نیست / فخری به داریوش و به اسفندیار نیست

مرده است دور رستم و سیروس و کیقباد / ما را به جاهلیّت آن دوره کار نیست

در سایه‌ محمد(ص) و آل محمدیم / برتر از این برای بشر افتخار نیست

ابناء دین و سوره توحید و کوثریم / بر دل ز کفر و شرک و شرارت غبار نیست

اسلام، اعتقاد و نظام و هویت است / هر کس نداشت در دو جهان رستگار نیست

اندر دژ ولایت و حِصن امامتیم / مانند این حصار به گیتی حصار نیست

ما امت عدالت و صلح و اخوتیم / در ما نفاق و شیطنتِ دیوسار نیست

از جاهلیّتِ مجوس نگیریم رسم و راه / ما را به جز ولایت مهدی (عج) شعار نیست

اعلام «ان اکرمکم» باشد این پیام / در کیش ما به رنگ و نژاد اعتبار نیست

گر مدعی تلاش به توهین ما کند / با او بگو که از تو جز این انتظار نیست

تو باش و هفت خوان و خرافات و تُرَّهات / راهی که میروی ره پروردگار نیست

زنده است دین احمد(ص) و قرآن و اهل بیت(ع) / اَکمل از آن طریق سوی کردگار نیست

یارب رسان امام زمان منجی جهان / فرّخ زمان او که در آن، کار عار نیست

پر می‌کند ز عدل به امرِ خدا زمین / بهتر ز عصر دولت او روزگار نیست

آئین دین مداری و تقوی شود رواج/ رسم فساد و شرب مدام و قمار نیست

مؤمن عزیز گردد و کافر شود ذلیل / مرد خدا به دوره‌ی او خوار و زار نیست